Sons de cloches, geluidsinstallatie, 2018.
Chemin des sculptures, Marchin
Werk geïnstalleerd op de site van de collectieve tuin van Kachinas, Fond du Fourneau, 4570 Marchin (België).
Met de medewerking van Kachinas vzw.
Met de steun van de Fondation Marie-Louise Jacques en de Commission des arts du Ministère de la Région Wallonne.
Het werk bestaat uit twee bronzen klokken en eiken elementen. De twee klokken staan 10 meter uit elkaar en hangen op een hoogte van 3,5 meter aan een netwerk van staalkabels. Een touw met een verwijderbare stang wordt gebruikt om ze te bedienen. Daarnaast zijn er drie klokken gemaakt voor de schapen in de tuin, waarvan de tonen spelen op de harmonischen van de twee grote klokken.
De humanistische boodschap, het geluid en de participatieve aard van het werk, de ervaring van het creëren van werken in de buitenlucht en de universaliteit van de boodschap maakten allemaal deel uit van de criteria voor de keuze van de kunstenaar.
“De symboliek van de klok is stevig geworteld in onze geschiedenis en cultuur, maar is ook aanwezig in veel andere landen en lijkt een universeel karakter te hebben. Veel landen gebruiken de bel om gebeurtenissen uit hun geschiedenis te herdenken. Een voorbeeld is de Vredesbel in New York. Deze bel, geschonken door Japan, is een symbool van vrede voor de Verenigde Naties. Hij wordt geluid op 21 september, de openingsdag van de jaarlijkse zitting van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties, die ook de Internationale Dag van de Vrede is. Klokkenzonen
Sons de cloches stelt voor om op dezelfde manier te werken als de vredesklokken en de klokken jaarlijks te luiden ter gelegenheid van een feest op de locatie.
François Thoreau, de uitbater van Kachinas, voegt hieraan toe: “Een klok is een kosmisch object bij uitstek. Het brengt de dorpelingen samen en beschermt hen tegen gevaren. Er wordt gezegd dat een van de krachten van de klok het afweren van tegengestelde krachten is. Hij markeert ook de tijd. Een klok is een herkenningspunt in het landschap dat plaatsen op een andere manier bevolkt dan bomen en dieren. De grote bellen markeren een zekere duurzaamheid. De kleine zouden de kudde schapen begeleiden, met hun geboorten, sterfgevallen en leven. Hun gerinkel zou zich vermengen met het gezang van de vogels en het ruisen van de wind die over de hooibergen strijkt en tussen de bonenstaken doorglijdt.