Bezoek aan het Tellin klokkenmuseum
- Koffie-ontvangst vanaf 9u - rdv place du Chat-Botté
*Vertrek met de bus om 9u30 naar Tellin voor een bezoek aan het Bell Museum.
11u: Bezoek aan het klokkenmuseum en de oude gieterij.
“Via het thema tijd wil de vzw Tellin-Fonderie je de verschillende fasen van het maken van een klok laten zien. In het hart van de voormalige gieterij van Causard-Slégers kun je de mallen van klei voor het maken van klokken bewonderen, evenals enkele opmerkelijke kerkklokken.
De klanken van onze beiaard nemen jong en oud mee op reis naar de tijd van de klokkengieters, terwijl je ontdekt hoe koeienhaar en paardenmest onmisbaar werden voor deze ambachtslieden”.
13.00 uur: Broodjeslunch en één gratis drankje per deelnemer.
13.45 uur: Klokkenworkshops, met Stéphanie (philocité).
Voor de oudere kinderen:
We zullen ons afvragen wanneer en waarom de beiaard gaat luiden. De resultaten van deze workshop worden doorgegeven aan Pavel Tchikov zodat hij composities kan maken die aansluiten bij de gekozen momenten en gebeurtenissen.
Voor de kleintjes:
Er wordt een workshop wassenbeelden maken gehouden en de kinderen gaan naar huis met hun mallen. Observatie en discussie rond het maken van de klokken (waar komt de was vandaan, ontdekking van de wereld van de bijen, enz.)
- Een tekenworkshop over klokkenversieringen:
- Welke versieringen vind je op de klokken? Wat zijn ze?
- Welke inscripties zijn er op de klokken te vinden? Waarom zijn ze er?
Het doel is om nieuwe ontwerpen te bedenken voor de nieuwe klokken in het beiaardproject.
Terugkomst om 17.00 uur. (Gelaarsde Kat Plein)
Allemaal gratis, maar aanmelden is verplicht!
“De geschiedenis van Tellin, een dorp tussen Lesse en Lhomme, is nauw verbonden met de kunst van het klokken maken.
Klokken bestaan al sinds de oudheid. De Chinezen maakten ze al tweeduizend jaar voor onze jaartelling. De eerste christenen gebruikten ze als symbool voor het oproepen, verzamelen en communiceren. Volgens de overlevering introduceerde de heilige Paulin (353-431), bisschop van Nole (Italië, Campanië), het gebruik van klokken in de kerk.
In het begin werden klokken ter plekke gesmolten, in de buurt van kerken en kloosters, door rondtrekkende stichters die saintiers werden genoemd vanwege de beeltenissen van heiligen die hun klokken versierden.
De communicatiemiddelen maakten het namelijk niet mogelijk om grote ladingen te vervoeren. Bovendien verhoogden de kosten van de klokken door de tol die aan de ingang van de steden moest worden betaald als men een brug overstak. Het waren dus de gieters die reisden. De belangrijkste gieterijdynastieën (Joris, Perrin, Gaulard, Causard, etc.) kwamen uit dorpen in Bassigny, Haute-Marne en Frans Lotharingen”.
“Rond 1806 werd het dorp Tellin geteisterd door een brand. In 1821 brandde de kerk opnieuw af, samen met driekwart van de huizen. De kerk werd herbouwd in 1829. Een klok van 806 pond ¾ werd in 1832 door Charles Causard aan de voet van de klokkentoren gegoten. Alle oprichters waren op de een of andere manier met elkaar verbonden door familiebanden. Charles Causard leerde het vak van zijn oom, Joseph Perrin.
In België begunstigde het liberale systeem de handel en schafte het de rechten en belastingen van de oude structuren af; de wegen waren comfortabeler. Smelterijen vestigden zich en gieterijen vermenigvuldigden zich. In Tellin ontmoette Charles Causard Lucienne Slégers met wie hij in 1834 trouwde. In 1832 besloot hij een permanente gieterij te bouwen, die hij installeerde in een werkplaats voor ijzeren onderdelen. Bepaalde omstandigheden waren gunstig voor de verhuis van Charles Causard naar Tellin. Het dorp had een groot postkantoor, wat de uitwisseling van post vergemakkelijkte. Daarnaast was het dorp de thuisbasis van een aantal kleine bedrijven, waaronder een ijzergieterij, hennepwevers, steenbakkers, klompenmakers en een hoefsmederij. Klei, hout, houtskool en lood zijn hier ook gevonden.
Van Charles Causard tot Georges II Slégers, van 1832 tot 1970 volgden vier generaties meestergieter elkaar op aan het hoofd van het familiebedrijf. Dankzij de ligging aan de postkoetsroute die Frankrijk met Duitsland verbond, kende de gieterij een opmerkelijke economische bloei, die ook werd geholpen door de noodzaak om het religieuze erfgoed dat tijdens de Franse Revolutie was verwoest, opnieuw op te bouwen en door de toename van het aantal parochies en dus kerken na de oproep van het Vaticaan om de eeuw te markeren met een massale en zichtbare aanwezigheid van de Kerk.
In de werkplaats van Val des Cloches werden duizenden klokken gegoten. Ze zijn nu te vinden in Canada, Colombia, Korea, enz. De meeste omliggende dorpen luiden de klokken van Tellin”.
Workshop klokken: het decoreren van klokken
Tijdens het museumbezoek kon iedereen kennismaken met de wereld van de klokken, en dan vooral met de klokken zelf. We ontdekten hoe klokken werden gemaakt aan de hand van een film uit die tijd, maar ook dankzij een bezoek aan de gieterij onder begeleiding van een gepassioneerde gids. We leerden hoe de versieringen op de klokken werden aangebracht, op welke verschillende manieren ze konden worden geluid en een hele reeks over het leven van klokken.
We werden verwelkomd door Olivier Baudri, de klokkenluider die de klokken op het carillon van COBRALO zal installeren. Hij heeft het gieterijgebouw gekocht om dit uitzonderlijke erfgoed te behouden en hij heeft ook deelgenomen aan de “klokkenworkshop”. Het doel van ons bezoek was namelijk om vertrouwd te raken met deze bronzen instrumenten en hun ontwerp, zodat we konden nadenken over de versieringen van de klokken van het toekomstige carillon. Daartoe hebben we samen met Stéphanie (animatrice bij de vzw Philocité) eerst nagedacht over wat de identiteit van de wijk Cité-jardin zou kunnen vertegenwoordigen. We hebben de microfoon rondgegeven en iedereen heeft om beurten een idee of een gevoel geuit. Iedereen kon zich uitspreken. Vervolgens hebben we groepen gevormd waarin elk lid een onderdeel van het ontwerp heeft getekend om de discussie op gang te brengen en een eerste vorm te geven aan de toekomstige ontwerpen van de COBRALO-klokken.
Hieronder kunt u de resultaten bekijken en beluisteren.U kunt het resultaat hieronder beluisteren.
Hieronder volgen de elementen die zijn voorgesteld om de klokken te versieren:
- De bloemen en vruchten van de appel- en kersenbomen die de straten van de wijk sieren.
- De plattegrond en de namen van de straten, die voor het merendeel namen van dieren uit de fabels van Jean de la Fotaine dragen: wezel, egel, ...
- De weergave van de multiculturaliteit van het plateau van het samenleven, door middel van vlaggen of een farandole van mensen die elkaar de hand reiken.
- De tuinstad, mooi en bebost aan de grens van de stad en het platteland, dicht bij het dorp.
- Het beekje “Linkebeek” dat het grondgebied van COBRALO afbakent.
- De bijzondere U-vorm van het plein Place du Chat-Botté en het oude zwembad dat mensen samenbracht en verkoeling bood of als schaatsbaan diende, afhankelijk van het seizoen.
- Data: 1953 (oprichting van de tuinstad), 2016-2017: oprichting van het carillon
- Achternamen, initialen van de deelnemers, afdrukken van de bewoners van de wijk.
- Het logo van de Cobralienne, de afbeelding van het beeldhouwwerk van de “papegaai die fluit speelt”.